We wrześniu 1917 roku trafia do sławnej już Jasta 2, której pierwszym dowódcą był Oswald Boelcke. Eskadra ta na cześć, już nieżyjącego, dowódcy od 17.12.1916 roku, nosiła nazwę jego imienia. Bäumer związany był z tą jednostką do końca wojny, i zapisał się w jej historii jako jej najlepszy pilot. Uzyskał w niej 40 zwycięstw powietrznych. Pilotując Albatrosa V, w okresie wrzesień 1917-marzec 1918 uzyskuje 18 zwycięstw, później latając już na Fokkerze Dr I w maju 1918 roku osiąga kolejnych 5 strąceń. W okresie wrzesień-listopad 1918 roku, pilotując już Fokkera D VII, jego konto zamyka się liczbą 21 zwycięstw powietrznych. W sumie do końca wojny ma w swoim bilansie 43 strącenia. Służąc jeszcze w piechocie odznaczony zostaje Krzyżem Żelaznym II klasy, a będąc już lotnikiem jesienią 1917 roku otrzymuje Krzyż Żelazny I klasy. W 1918 roku zostaje udekorowany orderem "Pour le Merite" i Złotym Wojennym Krzyżem Zasługi i promowany do stopnia podporucznika.

W grudniu 1918 roku, zostaje zdemobilizowany i powraca do cywila. Początkowo pracuje jako technik dentystyczny, ale ciagnęło go do latania. W 1919 roku pracuje przez krótki okres czasu w zakładach lotniczych "Blom & Voß" w Hamburgu. Poźniej w 1922 roku w Hamburgu, zakłada spółkę lotniczą pod nazwą: Baeumer-Aero-Gesellschaft (Flugzeugbau und Pilotenausbildung), która zajmowała się budową samolotów i nauką pilotażu, w której sam udzielał się jako instruktor. Firma ta w 1924 roku zmieniła nazwę na: Bäumer Aero GmbH i to w niej narodziła się konstrukcja nowatorskiego, jak na tamten okres samolotu o nietypowej sylwetce. Był to samolot Bäumer Aero B II "Sausewind", który bardzo szybko zdobył sławę i uznanie. Miał niebywałe własności aerodynamiczne, dzięki którym uzyskiwał duże prędkości lotu. Bito na nim kolejne rekordy szybkości. Paul Bäumer, jako jeden ze wspólników, wybrał się w 1927 roku do Kopenhagi na rozmowy handlowe, i tam podczas pokazu właściwości i możliwości tego samolotu zginął tragicznie. Pilotowany przez niego "Sausewind" B II uległ awarii i spadł do cieśniny Sund nieopodal Kopenhagi. Jego pogrzeb miał uroczystą oprawę, jego obelisk i nagrobek znajduje się w Hamburgu na cmentarzu Ohlsdorfer Friedhofs. Od 21.04.1936 roku, jedna z ulic Berlina, położona w dzielnicy Tempelhof-Schöneberg, nosi nazwę jego imienia.

To jak na razie są wszystkie informacje pozyskane i znalezione na temat tego pilota. Z czasem biografia ta zostanie poszerzona o nowe informacje, które postaram się uzyskać z innych źródeł.