Data urodzin : 02.01.1898                 Data śmierci : 18.03.1920

Franz Büchner urodził się w Lipsku (Leipzig) w Saksonii. Był synem bogatego, prywatnego przedsiębiorcy. W sierpniu 1914 roku, mając 16 lat, bez wiedzy rodziny i zawyżając swój wiek przed komisją rekrutacyjną, na ochotnika wstępuje w szeregii armii. Jako szeregowy piechur bierze udział w walkach na froncie wschodnim. Jesienią 1914 roku zachorował na tyfus brzuszny i został skierowany do szpitala. Po całkowitym wyleczeniu, w lutym 1915 roku powraca na front wschodni, po czym późnym latem, jednostka w której służył została przerzucona na front zachodni do Flandrii. Tam też 03.04.1916 roku zostaje ranny w walce i ponownie trafia do szpitala. Nieco wcześniej złożył podanie o przydział do sił powietrznych. W czerwcu 1916 roku, po wyleczeniu rany, dostaje przeniesienie do lotnictwa i zostaje skierowany na kurs lotniczy.

Po ukończeniu tego kursu rozpoczyna służbę w lotnictwie w charakterze obserwatora, gdzie głównie uczestniczy w lotach zwiadowczych i obserwacyjnych. W grudniu 1916 roku, zostaje wysłany na dodatkowy kurs pilotażu dla pilotów myśliwskich. Po jego pomyślnym zaliczeniu otrzymuje przydział do eskadry myśliwskiej. 09.03.1917 roku melduje się w Jasta 9, dowódcą której był w tym czasie porucznik Kurt Student. W początkach swej służby w lotnictwie myśliwskim, Büchner nie miał zbyt wielu okazji do wykazania się w walce. Miał jeszcze bardzo małe umiejętności i raczej mierne walory, jakie charakteryzowały pilotów myśliwskich. Jednak Büchner postanowił to zmienić, był uparty i systematyczny. Zaczęło to w końcu przynosić wymierne efekty. Latem 1917 roku uzyskuje swoje pierwsze zwycięstwo lotnicze, ale ostatnie w Jasta 9. 17.08.1917 roku otrzymuje przydział do innej eskadry mysliwskiej, Jasta 13. Z formacją tą miał już być związany do końca wojny i stać się jej czołowym asem z największą liczbą uzyskanych strąceń. Jednak początkowo nic na to nie wskazywało, i tak samo jak w Jasta 9 i w nowej eskadrze, wykazał się słabymi wynikami w walce. Do końca 1917 roku uzyskał tylko jedno zwycięstwo.

Również początek 1918 roku nie zapowiadał się obiecująco. Jego talent myśliwca objawił się dość późno i wielkie sukcesy zaczął odnosić dopiero latem. W zaledwie kilka miesięcy, wyrósł na jednego z czołowych pilotów niemieckich w I wojnie światowej. W czerwcu uzyskuje 4 strącenia, a 2 lipca uzyskuje swoje 7 zwycięstwo, które uzyskał w walce z irlandzkim asem Josephem Callaghanem. Pięć dni później, stacza pojedynek powietrzny z kolejnym alianckim asem myśliwskim, kanadyjczykiem Merrilem Taylorem. Było to jego 8 zwycięstwo. W czerwcu 1918 roku zostaje nawet dowódcą Jasta 13. W okresie lipiec-październik odnosi największą liczbę zwycięstw. 10.10.1918 roku podczas walki powietrznej, pilotowany przez niego Fokker D.VII ulega kolizji z inną maszyną należącą do eskadry. Wyskakuje z uszkodzonego samolotu na spadochronie, co ratuje to go przed śmiercią. 25 października zostaje odznaczony orderem "Pour le Merite". Wojnę kończy w stopniu podporucznika i z ogólnym bilansem 40 zwycięstw powietrznych. W grudniu zostaje zwolniony z wojska i powraca do Niemiec w swoje rodzinne strony do Saksonii i Lipska. Bierze udział w nieudanym tzw. "Puczu Kappa", podczas którego ginie pod Lipskiem w dniu 18.03.1920 roku. Miał wtedy zaledwie 22 lata. Został pochowany na cmentarzu w Lipsku.

To jak na razie są wszystkie informacje pozyskane i znalezione na temat tego pilota. Z czasem biografia ta zostanie poszerzona o nowe informacje, które postaram się uzyskać z innych źródeł.

Powrót na stronę Niemieckie Asy