Data urodzin : 03.03.1891                 Data śmierci : 27.09.1918

Fritz Rumey urodził się w Königsbergu ( Królewiec ) w Prusach Wschodnich. Wstąpił do armii i początkowo służył w 45 Pułku Piechoty, stacjonującym w Insterburgu (Wystruć). W sierpniu 1914 roku razem z tym pułkiem uczestniczy w obronie Prus Wsch. Walczy pod Gąbinem, a następnie bierze udział w zwycięskiej bitwie pod Tannenbergiem. Od września 1914 roku służy w 3 Pułku Grenadierów. Walczy w jego szeregach na froncie wschodnim do połowy 1915 roku. Później prosi o przeniesienie do lotnictwa i trafia do szkoły lotniczej, gdzie pobiera pierwsze nauki pilotażu. Po jej ukończeniu, we wrześniu 1915 roku zostaje skierowany do 19 Polowej Eskadry Lotniczej (Feldfliegerabteilung), w której zajmował się głównie lotami zwiadowczymi i obserwacyjnymi, a w późniejszym okresie także lotami bombardującymi. Jednak po kilku miesiącach takie latanie przestało go interesować i złożył podanie o przeniesienie do lotnictwa myśliwskiego.

Jego prośba została pozytywnie rozpatrzona i zostaje skierowany do szkoły dla pilotów myśliwskich, gdzie doskonalił swoje umiejętności pilotażowe. Po jej ukończeniu w maju 1917 roku, zostaje przydzielony do eskadry myśliwskiej Jasta 2. Po miesiącu, w czerwcu 1917 roku dostaje przydział do Jasta 5, z którą związany został już na stałe. Rumey okazał się bardzo dobrym pilotem myśliwskim, słynął zaś z bardzo celnego ognia do wrogich samolotów. 26 czerwca 1918 miał już na swoim koncie 25 zwycięstw powietrzych. W tym dniu zestrzelił w walce Sopwith Camela, pilotowanego przez kanadyjskiego asa Edwarda Eatona. 10.07.1918 roku zostaje odznaczony najwyższym i najbardziej prestiżowym w cesarskich Niemczech orderem "Pour le Merite". Między czerwcem, a wrześniem 1918 roku uzyskuje dalszych 20 strąceń. 25.08.1918 r. zostaje ranny podczas akcji bojowej, drugi raz zostaje ranny 24 września. W trzy dni później 27.09.1918 roku, pilotując Fokkera D VII udał się w kolejny lot bojowy, z którego już nie powrócił. Podczas walki powietrznej jego Fokker został uszkodzony w wyniku zderzenia się z brytyjskim dwupłatem S.E.5a, pilotowanym przez południowo-afrykańskiego asa Georga Lawsona. Rumey wyskoczył ze spadochronem z uszkodzonego samolotu, ale zginął ponieważ jego spadochron nie otworzył się. W chwili śmierci miał 27 lat i był w stopniu porucznika. Od 21.04.1936 roku, jedna z ulic Berlina, położona w dzielnicy Tempelhof-Schöneberg, nosi nazwę jego imienia.

To jak na razie są wszystkie informacje pozyskane i znalezione na temat tego pilota. Z czasem biografia ta zostanie poszerzona o nowe informacje, które postaram się uzyskać z innych źródeł.

Powrót na stronę Niemieckie Asy