Pour
    Le  Merite

Armia Niemiecka w czasie I w.ś.
1914 - 1918


BILANS WIELKIEJ WOJNY 1914 - 1918

atak Bilans pod względem techniczno - wojskowym :

W czasie trwania wojny nastąpił ilościowy i jakościowy rozwój techniki wojskowej. W głównych państwach stron walczących wyprodukowano 27,6 mln karabinów, 850.000 karabinów maszynowych, 152.000 dział, 18.000 moździerzy, 182.000 samolotów, 9.200 czołgów, 340.000 samochodów, 1.051 mln sztuk pocisków artyleryjskich i 48.000 mln sztuk amunicji karabinowej. Osiagnięciem technicznym było wyprodukowanie i udoskonalenie czołgów i samolotów, dział wielkiej mocy, karabinów maszynowych oraz wiele innych rodzajów uzbrojenia i sprzętu wojskowego. Rozwój techniczny środków walki doprowadził do głębokich zmian w strukturze i organizacji wojsk. Powstały nowe rodzaje broni i typy wojsk (lotnictwo, wojska pancerne i chemiczne). Wprowadzone na pole walki przez wojska angielskie czołgi przeszły od 1916 r. drogę dużego rozwoju i od 1917 r. po ich znacznemu udoskonaleniu, były używane w walkach na skalę masową. Szybko rozwinęło się lotnictwo, które na początku wojny spełniało rolę czysto rozpoznawczą. W 1916 r. zorganizowano je już na poszczególne rodzaje i typy (myśliwskie, szturmowe i bombowe). Rozwijały się także wojska chemiczne (grupy miotaczy ognia, miotaczy gazów, oddziały przeciwchemiczne). Rozbudowane zostały też wojska inżynierskie, kolejowe i służby zaopatrzeniowe. Kawaleria ze względu na jej ograniczone możliwości, przy tak dużym rozwoju technicznych środków walki, nie była powiększana. W niektórych państwach przestała odgrywać rolę jednego z głównych rodzajów wojsk. Jej liczba znacznie zmalała i wykorzystywano ją w zasadzie do rozpoznania i zabezpieczania skrzydeł. Związki kawaleryjskie rozwiązywano, a kawalerzystów wykorzystywano do uzupełnienia wojsk lotniczych i pancernych. Poważnie wzrosła rola artylerii. W pierwszych miesiącach wojny używana była w stosunkowo małych ilościach. Później jej liczba zdecydowanie wzrosła. Nastąpił też zdecydowany rozwój łodzi podwodnych głównie w Niemczech, gdzie rozpoczęto ich masową produkcję spodziewając się po nich zwycięskiego przełomu w wojnie.

W dziedzinie strategiii nastąpiło podczas trwania wojny całkowite załamanie się dotychczasowych doktryn wojennych. Strategia niemiecka okazała się w toku wojny strategią awanturniczą. Jej główny błąd polegał na przecenianiu sił własnych i niedocenianiu sił przeciwnika. Dowództwo niemieckie, zdając sobie sprawę z nierealności prowadzenia wojny jednocześnie na dwóch frontach, przenosiło kolejno główny wysiłek działań z jednego frontu na drugi, lecz bez oczekiwanych rezultatów. Strategia Ententy odznaczała się biernością Najważniejszym jej błędem było pozostawienie inicjatywy w rękau przeciwnika. W dziedzinie sztuki operacyjnej I W. Ś. wykazała, że cele strategiczne można osiągnąć wyłącznie w wyniku kolejno następujących po sobie operacji, na które składa się określona liczba walk taktycznych. Początkowo armie stron walczących, szkolone na wzorach napoleońskich, dążyły do osiągnięcia sukcesu w wyniku uderzenia w skrzydło przeciwnika. W 1915 r. z chwilą rozwinięcia się obrony pozycyjnej manewr ten ustąpił miejsca na rzecz czołowego natarcia mającego na celu przełamanie i przejście do działań oskrzydlających i manewrowych. Przełamania i rozwinięcia powodzenia w skali operacyjnej nie osiągnęła żadna ze stron wojujących, głównie z powodu bardzo wolnego tempa przełamywania obrony przeciwnika oraz z braku sił i środków niezbędnych dla jego przeprowadzenia. Rozwój taktyki podczas wojny został uwarunkowany masowym zastosowaniem karabinów maszynowych, dział, czołgów, samolotów itp. środków walki. Wzrost siły ognia i stałe wzmacnianie się obrony zmusiły już w pierwszych tygodniach wojny do odrzucenia zasad natarcia w gęstej tylarierze i w płytkim ugrupowaniu bojowym. Doświadczenia I W. Ś. stały się podstawą wnikliwych studiów, nowych doktryn wojennych, przemian w organizacji i szkoleniu wojsk oraz w rozwoju myśli konstrukcyjnej w dziedzinie techniki wojennej.

MENU DZIAŁU

Geneza wojny

Plany wojenne

Sarajewo 1914

Rok 1914

Rok 1915

Rok 1916

Rok 1917

Rok 1918

Skutki wojny

Link powrotny do :

działu : WOJNA

Herby Niemiec :

orzeł

orzeł

orzeł

płonące miasto Bilans pod względem materialnym i strat ludzkich :

Pierwszą wojnę światową cechował jej bardzo duży zasięg i masowy charakter. Rozpoczęło ją 8 państw, a zakończyły 33 państwa liczące 1,5 mld ludzi, tj. 2/3 ludności kuli ziemskiej. Wojna toczyła się niemalże na wszystkich kontynentach i morzach, ale główne działania wojenne prowadzono na terenie Europy. Na wszystkich frontach tej wielkiej wojny ciągnących się tysiące kilometrów walczyły duże, wielomilionowe armie. W 1914 roku państwa Ententy zmobilizowały i miały pod bronią 6 mln, zaś ich przeciwnicy z państw centralnych 4 mln żołnierzy, natomiast w 1918 roku było ich odpowiednio: 48 mln i 25 mln żołnierzy. Pierwsza wojna światowa była konfliktem armii państw biorących w niej udział i w porównaniu do II wojny światowej, która trwała od niej dłużej, to straty wśród żołnierzy względem ludności cywilnej były w niej wielokrotnie większe. II wojna światowa przyniosła w ogólnym bilansie bardziej krwawe straty ludzkie, albowiem w konflikcie tym oprócz walczących żołnierzy, olbrzymie i znacząco bardziej krwawe ofiary poniosła w tym konflikcie ludność cywilna. I Wojna Światowa była konfliktem armii państw biorących w niej udział, a w szczególności samych żołnierzy. Była dla nich wojną straszną i okrutną, hekatombą krwi i śmierci. W konflikcie tym zginęło ich znacznie więcej niż miało to miejsce podczas dotychczasowych wojen toczonych w przeszłości. W okresie tych czterech strasznych lat (1914-1918), na każdy dzień tego kofliktu przypadało średnio 5 tys. zabitych, zdarzały się zaś dni; że w jednym tylko dniu padało dziesięć razy więcej. Na ośmiu żołnierzy tej wojny wypadał jeden zabity, co trzeci był ranny, a dla wielu było to dożywotnie i ciężkie kalectwo. Największe straty przypadały na front zachodni. W Niemczech jeden zabity przypadał na 35 mieszkańców, we Francji - na 28.

Nastąpiła ogromna, nie znana dotąd w historii mobilizacja sił. Państwa centralne zmobilizowały 23 mln żołnierzy, tj. na każdych 7 mieszkańców tych państw jeden przywdziać musiał mundur. Wysiłek mobilizacyjny państw Ententy był jeszcze większy, tutaj 1 żołnierz przypadał na 3 osoby cywilne, licząc kobiety, dzieci i starców. Takiego zaangażowania nie zna historia II wojny. Bo też pod wieloma względami groza tej pierwszej przewyższała doświadczenia wojny lat 1939-1945. Mowa tu o żołnierzach na froncie, a nie o zorganizowanym ludobójstwie, jakkolwiek rzeź Ormian dokonana przez Turków i brutalne represje stosowane przez Niemców w Belgii i północno-wschodniej Francji zapowiadały to, co miało zdarzyć się później. Rok 1914 zapoczątkował bardzo koszmarny i upiorny okres w dotychczasowej historii Europy. Oblicza się, że podczas trwania tej wojny, która trwała 4 "tylko" lata zginęło ogółem 8,5 mln ludzi. Była to olbrzymia i kolosalna danina krwi jaką zapłaciły narody Europy, która w jej wyniku drastycznie przetrzebiła jej zasoby ludzkie. Dodatkowo wiele milionów ludzi w jej wyniku pozostała okaleczona będąc do końca życia inwalidami i kalekami. Żadna z dotychczasowych wojen toczonych w Europie na przestrzeni wieków nie dokonała tak wielkich i olbrzymich strat. I wojna światowa dokonała także kolosalnych zniszczeń materiałowych i kulturalnych, wyliczonych na ogrome sumy. W ciągu wieloletnich i krwawych zmagań, przy użyciu nowoczesnych środków walki ogrome połacie ziem stały się wyludnioną, zniszczoną i spaloną pustynią. Widoczne to było zwłaszcza tam gdzie przez wiele miesięcy trwała wojna pozycyjna, głównie na terenach północno-wschodniej Francji i północnej Belgii. Wiele miast, miasteczek i wsi zostało w bardzo znacznym stopniu zniszczonych lub kompletnie zniesionych z powierzchni ziemi. Wiele pól uprawnych leżało odłogiem. Ogromne straty materiałowe i kulturalne poniosły też ziemie polskie, na których toczyły się w okresie 1914/1915 wielomiesięczne i krwawe walki. Przez ich terytorium kilkakrotnie przetoczył się front wschodni, który doprowadził do strat materialnych ocenianych ówcześnie na ogromną sumę 75 mld złotych franków.

TABELA - ZESTAWIENIE STRAT LUDZKICH W I WOJNIE ŚWIATOWEJ

PAŃSTWA ENTENTY

ROSJA

FRANCJA

W. BRYTANIA

WŁOCHY

SERBIA I CZARNOGÓRA

RUMUNIA

USA

Kolonie francuskie

KANADA

AUSTRALIA

INDIE

BELGIA

GRECJA

NOWA ZELANDIA

POŁUDNIOWA AFRYKA

PORTUGALIA

RAZEM :

PAŃSTWA CENTRALNE

NIEMCY

AUSTRO-WĘGRY

TURCJA

BUŁGARIA

RAZEM :

STRATY OGÓŁEM :

liczba mieszkańców

167.000.000

39.600.000

46.100.000

35.900.000

4.900.000

7.600.000

98.800.000

52.700.000

8.100.000

4.900.000

321.800.000

7.600.000

4.900.000

1.100.000

6.300.000

6.100.000

813.400.000

liczba mieszkańców

67.800.000

58.600.000

21.700.000

4.700.000

152.800.000

966.200.000

liczba zmobilizowanych

15.798.000

7.891.000

5.704.000

5.615.000

750.000

1.000.000

4.273.000

449.000

629.000

413.000

953.000

365.000

353.000

129.000

136.000

100.000

44.558.000

liczba zmobilizowanych

13.200.000

9.000.000

2.998.000

877.000

26.075.000

70.633.000

zabitych i rannych

1.811.000

1.327.000

715.000

578.000

278.000

250.000

114.000

71.000

61.000

60.000

54.000

38.000

26.000

16.000

7.000

7.000

5.413.000

zabitych i rannych

2.037.000

1.100.000

804.000

104.000

4.045.000

9.458.000


Inne państwa nie zostały, ze względu na niewielkie straty, uwzględnione. Straty polskie to ok. 500.000 zabitych i
zmarłych, ok. 900.000 rannych i wliczono je do strat państw zaborczych.

Tabela z " Małej Encyklopedii Wojskowej "

Źródło tekstu na podstawie :  " Sierpniowe Salwy "  Tuchman B. W. ; Warszawa, 1988  ;
" 1914 - 1918 z dziejów I wojny światowej "
  M. Zgórniak ; Kraków 1987  ; " Mała Encyklopedia Wojskowa "  Warszawa, 1967

Powrót na stronę główną działu : WOJNA
Copyright 2004 © by Home Page   All rights reserved. ®