34 BAS - Rozewie ( 4 x 130mm )
Historia
34 BAS była ostatnią wybudowaną baterią uzbrojoną w działa 130mm. Lokalizacja przysporzyła sporo komplikacji komisji Dowództwa MW. Z rozpatrywanych czterech wybrano ostatecznie 6 maja 1953 roku teren na wschód od latarni morskiej, na wysokim klifowym brzegu. Z uwagi na bliskość drogi postulowano jej zamknięcie dla ruchu publicznego do czego ostatecznie nie doszło.
Głównymi zadaniami przyszłej baterii miała być obrona podejść do portu we Władysławowie i utworzenie pozycji artyleryjsko-minowej.
Po zaakceptowaniu lokalizacji przystąpiono do budowy pierwszych obiektów. Można zauważyć niejaką ewolucję w wyposażeniu i architekturze schronów - szczególnie działobitni, które wykonano wg oryginalnego projektu wraz ze schronem dla załogi. Tradycyjnie wyposażono baterię w GPKO, ZPKO, Centralę Artyleryjską, elektrownię, schrony amunicyjne, schrony reflektorów oraz stanowiska małokalibrowej artylerii przeciwlotniczej. Później dobudowano także stację radiolokacyjną - podobnie jak w pozostałych bateriach.
W 1974 roku rozformowano baterię, ale jej obiekty nadal pozostawały na terenie wojskowym. W 2001 roku udostępniono "eksterytorialne" przejście na plażę w okolicy SO nr 2. Praktycznie teren na zachód od tego przejścia jest dostępny do zwiedzania.
Opis
Część ciekawych obiektów 34 BAS niestety znajduje się wciąż na terenie niedostępnym.
Stanowiska ogniowe rozmieszczono wzdłuż linii prostej w odległości ok. 90m od siebie. Na prawym skrzydle znajdowały się koszary i główne obiekty dowodzenia: GPKO z centralą artyleryjską oraz elektrownią. Za stanowiskami zbudowano dwa magazyny amunicji. Na lewym skrzydle ok. 200m od SO nr 4 ulokowano ZPKO. Ponadto na obu skrzydłach były stanowiska reflektorów wraz ze schronami dla nich oraz agregatów.